Hoş Gamzeli Adam'a; Sevgilerimle

Bir rüya gibiydin ama asla uyanamadım. Uykuyu severim ve seni de. O gün ne güzeldi. Yanıma süzülüp oturman, ikimizin ne yapacağımızı bilmez hal tavırlarımız. Benimle ilk konuşman, beni takman... Güzeldi. Herkes senden hoşlanabilirdi, sempatiktin fakat bana bir başkaydın. Arkadaşcıldın, her ortama çabucak adapte olabiliyordun. Sosyaldin, beni kıskandıracak kadar. Kızlarla aran iyiydi falan. Ama yok aşkta gözün yoktu senin. Yani bana göre. Benim gözümde adam gibi adamdın. Senin için arkadaşların, basketbol ve dersler vardı. Senin okulun bitecek, gidecektin güzel bir üniversiteye. Tahminen İstanbul'da olacaktı. Bense çok çalışıp senin okuduğun üniversiteye gelecektim. Hani eğer o kişi senin kaderinse karşına bir daha çıkar ya , bizimki de o misal olacaktı işte. Ama sen o kafamda oturttuğum yere sığamadın, taştın. Ki bence ' ilk sınavım zaten kötü geçti, bu netlerden bi bok olmaz, bari okulun sonlarını gönlüme göre yaşıyım, şu kızla çıkıyım biraz' kafasıyla yaptın herşeyi. Aferin çok iyi oldu. Neyse ya aman banane ki zaten değil mi ? Senin neyinim ben ? Sadece arada sırada merhabalaştığın bir kızım. Sadece bu kadarcık. Umrunda değilim. Ve ben seni bu konuda yargılamayacağım çünkü ben kendime söz verdim. Zaten unuturum ki yani. Geçer gider diğerleri gibi. Neyse ya umarım son kalp ağrım olursun.